Wednesday, November 28, 2007

Είμαι στον κόσμο μου, αλλά εδώ με ξέρουν όλοι!!


Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: τις περισσότερες ώρες που είμαι ξύπνια είμαι σε μια κατάσταση αφηρημάδας, άρνησης σκέψης και αργής κίνησης.

Δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά by default αρνείται ο εγκέφαλος να κάψει πολλά εγκεφαλικά κύτταρα για οποιαδήποτε ενέργεια απαιτεί προσπάθεια. Στην περίπτωση που ζοριστώ και κινηθώ λίγο πιο γρήγορα μετά κάνει στιγμιαίο format με *#7370# για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων ώστε να επανέλθω στο default mode.

Συνήθεις ενέργειες που κάνω όταν είμαι αφηρημένη:

  • Τρώμε. Τελειώνουμε φαγητό. Ανοίγω την πόρτα του ψυγείου για να βάλω μέσα το λάδι παρόλο που πριν 3 δευτερόλεπτα έκανα την ίδια λανθασμένη κίνηση με το ξύδι. (Note για την επόμενη φορά: δίπλα είναι το ριμαδοντούλαπο για το λάδι και το ξύδι)
  • Τρώμε. Τελειώνουμε φαγητό. Μαζεύω το τραπέζι. Παρόλο που γνωρίζω ότι δεν υπάρχει σακούλα σκουπιδιών στο σκουπιδοντενεκέ που βρίσκεται στο ντουλάπι κάτω από τον νεροχύτη (πλήρης αναφορά!) ανοίγω και ξανα-ανοίγω το ντουλάπι κάθε μα κάθε φορά που θέλω να πετάξω κάτι στα σκουπίδια, το ξανακλείνω και κατευθύνομαι προς την πόρτα της κουζίνας που συνήθως είναι κρεμασμένη η σακούλα. Tip για την επόμενη φορά: (ψιλο-λάθος ο κώδικας αλλά είναι μια 1η προσέγγιση)
if (skoupidontenekes_me_sakoula==false) then
{
anazitise_sakoula_skoupidiwn_sthn_porta_ths_kouzinas;
{
else
{
peta_to_skoupidi_ston_skoupidonteneke;
}

  • Ο πίνακας με τις ασφάλειες (που περιέχει και τον διακόπτη για το θερμοσίφωνο) βρίσκεται πάνω από το θυροτηλέφωνο...μπορείτε να φανταστείτε τη συνέχεια, ε; Εννοείται πως τις περισσότερες φορές που μου ζητάει κάποιος να ανάψω το θερμοσίφωνο πατάω το κουμπί να ανοίξει η πόρτα της πολυκατοικίας...και αντίστοιχα όταν χτυπάει κάποιος το κουδούνι πλησιάζω στο σημείο, ανοίγω το θερμοσίφωνο και απομακρύνομαι ήσυχη...μέχρι φυσικά που ξαναχτυπάει το κουδούνι μετά από λίγη ώρα...
  • Άρχισα να κάνω τα ίδια και στη δουλειά...έχουμε μια κάρτα που ανοίγει την πόρτα για να περάσεις στα ενδότερα...ε, αρκετές φορές παρόλο που γνωρίζω πως πρέπει να έχω την κάρτα μαζί μου για να ανοίξει η πόρτα την ξεχνάω στο γραφείο μου και αναγκάζομαι να επιστρέψω πάλι στο γραφείο για να πάρω την κάρτα...(να σημειωθεί πως αυτή τη διαδικασία την κάνω κάθε 10 λεπτά περίπου)
  • Α, να και ένα πρόσφατο απογευματιάτικο παράδειγμα αφηρημάδας...ο γαλλικός καφές βρίσκεται σε ένα βαζάκι δίπλα στην καφετιέρα, ενώ του εσπρέσσο ο καφές βρίσκεται στο ντουλάπι σε ένα άλλο βαζάκι...ΚΑΙ χτες ΚΑΙ σήμερα...έφτιαξα εσπρέσσο με γαλλικό καφέ...!! Δεν ήταν κακό βέβαια...μπορεί να το καθιερώσω :P
  • Φυσικά, η αφηρημάδα δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό μόνο δικό μου..την τελευταία βδομάδα στη δουλειά, μια συνάδελφος έχει κάνει 3 φορές το ίδιο λάθος αφηρημάδας. Μου φέρνει τη συσκευή που θέλει να αγοράσει ο πελάτης που εξυπηρετώ, της υπογράφω στη λίστα της ότι έλαβα το κουτί που μου ανέβασε από την αποθήκη και ευθύς γραπώνει παραμάσχαλα το κουτί με την συσκευή, μου αφήνει εμένα τη λίστα της και απομακρύνεται ανετότατη (αντί να πράξει το ανάποδο!)...εγώ και ο πελάτης να έχουμε μείνει κάγκελο που έχει πάρει το κουτί μέσα από τα χέρια μας, την κοιτάμε με ύφος απορίας να φεύγει μακριά, ώσπου μονομιάς φωνάζουμε μαζί με τον πελάτη «το...το...το κουτί που το πας;;;». Τί να πω! I am not alone in this planet…
  • Χτες...έχει φτάσει η ώρα να σχολάσουμε και μου λέει μια συνάδελφος να κάτσω στην πόρτα σε περίπτωση που θελήσει κάποιος πελάτης να μπει να του πω ότι έχουμε κλείσει...στέκομαι κι εγώ μπάστακας στην πόρτα ώσπου μετά από κανά 2λεπτο μπαίνει ένας πελατίσκος (έτσι τους λέμε για να ακούγονται γλυκούλιδες!), του χαμογελάω (αφηρημένα), του γνέφω σε στυλ «γεια σας» και φυσικά μπαίνει ανέμελος μέσα και διασχίζει το μισό κατάστημα ώσπου τον βλέπει η συνάδελφος και τον πληροφορεί πως έχουμε κλείσει...πραγματικά, αναρωτιέμαι, αυτό το πράγμα πώς το έκανα, μου λέτε; (Ελαφρυντικό στοιχείο: 10 δευτερόλεπτα πριν εισέλθει ο πελάτης πέρασε από μπροστά μου και συνομιλήσαμε στα πεταχτά ένας συνάδελφος...ε είχα αφαιρεθεί η καημένη!)

Βοήήήθειααα, δε με μπορώ άλλο!!

Thursday, November 22, 2007

Περαστικά...


Μόλις πληροφορήθηκα πως ένας από τους αγαπημένους μου καθηγητές στη σχολή υπέστει εγκεφαλικό επεισόδειο...(αυτό πρέπει να έγινε κάποιους μήνες πριν αλλά δυστυχώς αφότου έχω επιστρέψει στην Αθήνα τα πανεπιστημιακά νέα μου έρχονται με κάποιο lag!)

Περαστικά σας, κ. Σπύρου...εύχομαι καλή αποκατάσταση και να γυρίσετε γρήγορα κοντά μας υγιής...


(τα λόγια του τραγουδιού δεν έχουν καμιά σχέση, απλά είναι ένα αγαπημένο μου μελαγχολικό τραγούδι και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας)

Thursday, November 15, 2007

Οι γείτονές μου (part 2)

Οι από κάτω – απλά καθημερινά παραδείγματα

Το part 2 για τους από κάτω αναμένεται συγκλονιστικότερο από ποτέ...σήκουελ του Scream μου θυμίζει ο πρόλογός μου...μπρρρρ...τέλος πάντων, μπαίνω στο θέμα ευθύς αμέσως! Τους μήνες που ακολούθησαν, οι συναντήσεις με τους από κάτω ήταν συχνές...στην είσοδο της πολυκατοικίας, στο ασανσέρ, στις σκάλες, στο κατέβασμα των σκουπιδιών, στην έξοδο από το αυτοκίνητο. Τις προάλλες έζησα το απόλυτο θρίλερ...ο άνεμος λυσσομανούσε, η ατμόσφαιρα προμήνυε ότι θα ρίξει δυνατή βροχή, ο δρόμος έρημος και σκοτεινός καθώς είχε ήδη νυχτώσει κι εγώ αποφάσισα να κατεβάσω τα σκουπίδια...πάω να βγω από την πολυκατοικία και διακρίνω στη τζαμαρία 3 φιγούρες να στέκονται και να κοιτάνε, χωρίς να είμαι πολύ σίγουρη γιατί ο χώρος έξω δεν ήταν φωτισμένος, ενώ τα φώτα εντός της πολυκατοικίας έκαναν αντανάκλαση...ανοίγω γρήγορα τη τζαμένια πόρτα και βγάζω μια κραυγή αγωνίας...(είδατε; Πάλι στο Scream κατέληξα, πάλι σε γνωστό σήκουελ)...απέναντι ακριβώς από την πόρτα στέκονταν ακίνητοι, αμίλητοι και ανέκφραστοι με ένα απλανές ύφος απαρτία όλη η οικογένεια (οι από κάτω ντε!)...στεκούμενοι κατά σειρά ύψους και η κόρη κρατούσε το λουρί του σκύλου, μου θύμισαν κάτι μεταξύ οικογένεια Άνταμς και αδελφοί Ντάλτον, σε πιο spooky έκδοση όμως...μόλις σταμάτησα το ουρλιαχτό, σκάνε μονομιάς και οι 3 ένα χαμόγελο και λέει ο μπαμπάς της οικογένειας «Τρόμαξες Α., ε; Χαχα»...γνέφω, χαμογελάω με το ζόρι και φεύγω. Γελάσαμε πάλι βραδιάτικο...

10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τους από κάτω:

1. Ξεχνάνε τα κλειδιά του αυτοκινήτου πάνω στην πόρτα του οδηγού.

2. Βράζουν κάθε μα κάθε μέρα μπρόκολο.

3. Μετά τις οδηγίες της μαμάς μου για το πώς μπορούν να πλύνουν το μπροστινό μπαλκόνι, το αποτέλεσμα ήταν πως το μπαλκόνι παραμένει βρώμικο από τότε.

4. Κάθε μα κάθε φορά που θα σε δουν (ακόμα και αν σε έχουν δει άλλες 2-3 φορές την ίδια μέρα) θα ψάλλουν το ίδιο τροπάριο «Αχ κοριτσάκι μου, τί κάνεις; Να δώσεις πολλά χαιρετίσματα στους δικούς σου, να είναι καλά και με υγεία, χαρήκαμε που σε είδαμε, καλή σταδιοδρομία, ευχαριστώ πολύ να είσαι καλά κοριτσάκι μου, γεια σου».

5. Έχουν σπάσει 2 φορές το κάτω κρύσταλλο της τζαμένιας πόρτας της εισόδου στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στην πολυκατοικία χωρίς κλειδί...κλωτσώντας την πόρτα!

6. Η μαμά της οικογένειας όταν είχε πιάσει φωτιά σε κάποιο μακρινό σε εμάς βουνό, είχε πάρει την κόρη της από το χέρι, είχε πάρει μαζί της τις ταυτότητές τους (για να τις αναγνωρίσουν όταν μετά από 10 χρόνια πλησιάσει η φωτιά στα σπίτια μας,ντε!) και είχαν κατευθυνθεί προς την πλησιέστερη πλατεία.

7. Η ίδια γυναίκα είχε καλέσει την πυροσβεστική γιατί νόμιζε πως καιγόταν το δίπλα σπίτι ενώ στην πραγματικότητα απλά έψηναν σουβλάκια.

8. Ο μπαμπάς της οικογένειας κάθεται στη θέση του οδηγού του αυτοκινήτου τους και η μαμά και η κόρη πάντα κάθονται πίσω.

9. Η κόρη όταν έκανε μαθήματα οδήγησης είχε πάρει σβάρνα γιαγιούλα που περπατούσε στο πεζοδρόμιο.

10. Το μόνο λογικό και μη εξωγήινο πλάσμα στο από κάτω διαμέρισμα είναι ο σκύλος τους.

…και τώρα ένα κουίζ:

Ερώτηση 1η: πόση ώρα μπορεί να προσπαθεί κάποιος να βγάλει ένα ριμαδο-αυτοκίνητο από μια πιλοτή;

Ερώτηση 2η: πόσες στούκες σε τοίχο, κολώνα και γκαραζόπορτα μπορεί κάποιος να προκαλέσει σε ένα ριμαδο-αυτοκίνητο εντός του προηγούμενου χρονικού διαστήματος;

(Απάντηση θα δοθεί μέσω των σχολίων, έτσι για να υπάρχει και ένα σασπένς βρε παιδί μ’...γιααα να βλέπω να πέφτουν στοιχήματααα)

Η απέναντι

Η απέναντιιιι, βρε την απέναντιιιι, γαμώ τα παιδιά η απέναντι αλλά...δεν υπάρχουν λόγια...μια εικόνα όμως, χίλιες λέξεις!

Σας παρουσιάζω το πιο μίνιμαλ, το πιο φινετσάτο μπαλκόνι του 2007...


(και σημειώστε ότι έχει καλύψει και τα κάγκελα με ένα πλαστικό και έχει τοποθετήσει και τέντες με αποτέλεσμα να μη μπορείτε να το θαυμάσετε όλο)

Thursday, November 08, 2007

Οι γείτονές μου (part 1)

Περίπτωση 1: Μένουν από κάτω μου και...είναι εξωγήινοι*! Η προηγούμενη δήλωση είναι διπλό και τριπλό-τσεκαρισμένη, δεν αστειεύομαι! Μετακόμισαν πριν λίγα χρόνια από κάτω μας...έρχεται η κυρία της οικογένειας πρώτη βδομάδα στο καινούριο τους σπίτι και ακολουθεί ο εξής διάλογος με τη μαμά μου:

(να σημειώσω πως τα πατζούρια του σπιτιού στο οποίο μένω είναι από εκείνα που τα σέρνεις πάνω σε έναν οδηγό, δεν έχουμε δηλαδή ρολά που τα αμολάς από πάνω προς τα κάτω)

Κ: Γεια σας, τί κάνετε; Είμαστε οι καινούριοι σας γείτονες, μένουμε από κάτω, ήρθα να σας προσφέρω ένα κουτί μηλόπιτα για το καλό, με υγεία πάντα να είστε, να χαίρεστε την οικογένειά σας...

(η μαμά μου κάγκελο στην πόρτα...)

Μ: Καλώς ήρθατε, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το γλυκό, δεν ήταν ανάγκη, να χαίρεστε κι εσείς την οικογένειά σας και με υγεία πάντα.

Κ: Αχ, ξέρετε τί; Με όλο το θάρρος, θα ήθελα να σας κάνω μια πολύ σοβαρή ερώτηση γιατί πραγματικά είμαι πολύ προβληματισμένη και δε βρίσκω λύση...

Μ: Βεβαίως, αν μπορώ να βοηθήσω...πείτε μου!

Κ: Ε, να...ξέρετε...πώς μπορώ να πλύνω το μπαλκόνι;

Μ: Εεμ...τί εννοείτε ακριβώς; Έχει λάστιχο στο μπροστινό μπαλκόνι και σε όλα τα υπόλοιπα αναγκαστικά πρέπει να χρησιμοποιήσετε κουβά...

Κ: Ναι, αλλά δε θα μπαίνουν νερά μέσα στο σπίτι;

(κάγκελο η μαμά μου, κάγκελο κι εγώ που άκουγα τη συζήτηση από το δωμάτιό μου!)

Μ: Όχι, γιατί μπορείτε να κλείσετε το πατζούρι και το τζάμι...

Κ: Ααχχ, ναι...αλλά...με ποιον τρόπο θα βγω έξω να πλύνω το μπαλκόνι και θα ξαναμπώ αν τα έχω κλείσει;

(απολίθωμα η μαμά μου, απολίθωμα κι εγώ!)

Μ: Εεμ...δε σας καταλαβαίνω...ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα με το να βγείτε έξω να πλύνετε το μπαλκόνι και να ξαναμπείτε;

(εγώ από το μέσα δωμάτιο θαυμάζω την ψυχραιμία της μαμάς μου και κλείνω τη μουσική που άκουγα για να αφουγκραστώ καλύτερα)

Κ: Μαα...αν βγω έξω και το πλύνω το μπαλκόνι...μετά πώς θα ξαναμπώ; Θα είναι κλειδωμένα τα πατζούρια και τα τζάμια...

(στήλη άλατος η μαμά μου, στήλη άλατος κι εγώ φυσικά!)

Μ: Τί εννοείτε; Άμα βγείτε έξω και κλείσετε το πατζούρι από την έξω μεριά, δεν κλειδώνει μόνο του...μόνο κάποιος από μέσα θα μπορούσε να το κλειδώσει...αλλιώς θα μπαίνανε και οι κλέφτες στα σπίτια πολύ εύκολα!

Κ: Ααχ...ναι, έχετε δίκιο, μπερδεύτηκα...αλλά...χμ...δηλαδή, αυτό που μου λέτε είναι ότι αν βγω έξω και σύρω το πατζούρι να κλείσει δε θα κλειδώσει; Δηλαδή, δε χρειάζεται να πω στην κόρη μου να στέκεται πίσω από το πατζούρι να μου ανοίξει από μέσα; Και αν πρέπει να της φωνάξω να μου ανοίξει, πώς θα το κάνω; Με κλειστό πατζούρι δε θα με ακούσει...αλλά το τζάμι δε θα το έχω κλείσει, ε; Πωπω...

(και επειδή κάπου εδώ παρομοιώσεις του στυλ «έμεινα κάγκελο», «έμεινα στήλη άλατος», «έμεινα απολίθωμα», «έμεινα λαμάκας», κτλ μου τέλειωσαν δεν παραθέτω τη συνέχεια του διαλόγου γιατί καταλαβαίνετε σε τί ύφος συνεχίστηκε...)

Και, φυσικά, μην αυταπατάστε! Εννοείται, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, πως από τότε έχουμε ακούσει και άλλα τέτοια κουλά...και δε μιλάω για έναν άνθρωπο με χαμηλό IQ, θα το κατανοούσα απόλυτα...αλλά μερικές φορές τα σκαλώματα που τρώει έχουν την τάση να προκαλούν στους άλλους αυτόματη ακινητοποίηση όλων των μυών, γρήγορο ανοιγο-κλείσιμο ματιών, αισθητή χαλάρωση της κάτω γνάθου και ασυναίσθητη προσπάθεια αναζήτησης του συνδυασμού πλήκτρων Ctrl+Alt+Del...!!! Ε.Τ. phone home!

A! Και από τότε...έχουν ολημερίς και οληνυχτίς τα πατζούρια τους κλειστά...άντε, στα μεγάλα κέφια να αφήσουν μια χαραμάδα ανοιχτή...όπως οι γείτονες του snicolas...χμμ...strange things!

(Θα ακολουθήσει και part 2…)

* τώρα που είπα «εξωγήινοι» μου ήρθε φλασιά ένα περιστατικό από τη δουλειά:

Συνάδελφος: Το ανταλλακτικό που ζητάτε δεν υπάρχει...μας έχει τελειώσει, έχουμε παραγγείλει αλλά δε γνωρίζουμε πότε θα έχουμε τη νέα παραλαβή...έρχεστε από μακριά; (θέλοντας να εξυπηρετήσει την πελάτισσα στέλνοντάς την σε κάποιο άλλο κοντινό υποκατάστημα)

Πελάτισσα: Ναι, από τον Άρη και εμένα που με βλέπεις δεν είμαι άνθρωπος, αλλά εξωγήινος!!

Πείτε μου, με τί ψυχολογία η πελάτισσα έδωσε τέτοια απάντηση; Μιλάμε...πολύ εμπνευσμένο! Περιττό να σας πω, πως η συνάδελφος είχε μείνει κάγκελο κι εγώ απέναντι είχα πέσει κάτω από τα γέλια...

Το συμπέρασμα της ημέρας

Οι Έλληνες...ΔΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ MANUAL!!!

Είναι απλά τραγικό..."γεια σας, πώς γυρίζω τη γλώσσα στα ελληνικά;", "γεια σας, πώς αποθηκεύω ένα όνομα στον κατάλογο;", "γεια σας, το κινητό μου καλεί έναν Άραβα τυπά που λέγεται 'χαμηλ. μπαταρ.' και μετά κλείνει, τί να κάνω;", "γεια σας, πώς βγάζω φωτογραφία;"...ώχουυυυυυυ...της γιαγιάς σας πια...γεια σας και γεια σας συνέχεια!!! Read the f*cking manual...τσουρέέέκια!

Σόρυ κιόλα για τις "πιπέρι words" που χρησιμοποίησα, αλλά έχει παραγίνει! Ναι, κύριέ μου, αυτό το βιβλιαράκι που σας παρέχεται μαζί με την οποιαδήποτε ηλεκτρονική συσκευή που αγοράζεται όόόχιιι δεν είναι άρλεκιν, όόόχιιι δεν είναι βίπερ, όόόχιιι δεν περιέχει συνταγές μαγειρικής (εκτός αν πάρετε κανά μίξερ ή καμιά κουζίνα), όόόχιιι δεν είναι μπλοκ σημειώσεων, είναι το μάνιουαλ...ναι, βρε, το μά-νιου-αλ...κάνε "νιάου"...μπράβο (!) ... γάτα είσαι! Τί το θες κύριέ μου το 8800 GOLD edition (1400 ευρώ παρακαλώ κινητό) αν δεν ξέρεις να πατάς το κουμπάκι να πάρεις ένα τηλέφωνο; Τί το θες το άλλο το εξελιγμένο που παίρνει και τζίπ (τζι-πι-ες μαρή σε λέω, τί τζιπ!) αν δεν ξέρεις να στείλεις ούτε ένα μήνυμα η γυναίκα;;!! Ώχου, απογευματιάτικο, με σύγχισες! :P

(και φυσικά δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, ούτε σε ΑμΕΑ (που οι συγκεκριμένοι είναι πραγματικά εντυπωσιακό πόσο καλά ξέρουν να χειρίζονται το κινητό τους), ούτε σε ανθρώπους που έχουν πάρει ένα απλό ταπεινό τηλέφωνο και προσπαθούν να κατανοήσουν την τεχνολογία αυτή...)

Wednesday, October 24, 2007

Η νοημοσύνη δεν είναι μία...αλλά 8!

Homepage στον υπολογιστή μου έχω το in.gr. Πριν λίγες μέρες, λοιπόν, έπεσε στην αντίληψή μου ένα άρθρο που αφορούσε στη νοημοσύνη. Το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον γι' αυτό και το παραθέτω εδώ.

Τίτλος άρθρου: Η νοημοσύνη δεν είναι μία... αλλά 8! Ποια διαθέτει το παιδί σας;

Δεν υπάρχει μόνον ένα αλλά πολλά είδη νοημοσύνης. Και όπως δεν μπορούμε να βρούμε δύο ανθρώπους με πανομοιότυπα δακτυλικά αποτυπώματα, έτσι δεν μπορούμε να βρούμε και δύο ανθρώπους με τον ίδιο συνδυασμό απ' αυτά τα είδη νοημοσύνης!

Της Λίζας Βάρβογλη, ψυχολόγου-ψυχοθεραπεύτριας-παιδοψυχολόγου, Ph.D..

Τη δεκαετία του 1980, ο καθηγητής της εκπαίδευσης στο πανεπιστήμιο Harvard των ΗΠΑ Dr. Howard Gardner πρότεινε μια επαναστατική θεωρία: δεν έχουμε απλώς ένα είδος νοημοσύνης, το οποίο είναι το ίδιο για κάθε άνθρωπο, αλλά υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη νοημοσύνης.

Ας δούμε όμως τι εννοούμε όταν λέμε νοημοσύνη. Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί ορισμοί σχετικά με τη νοημοσύνη. Ένας γενικός ορισμός της είναι «η ικανότητα να μαθαίνουμε, να καταλαβαίνουμε ή να διαχειριζόμαστε νέες ή δύσκολες καταστάσεις, καθώς επίσης και η ικανότητα να χρησιμοποιούμε τη λογική». Μερικές φορές οι άνθρωποι μπερδεύουν τη νοημοσύνη -ή ευφυία- με την απόκτηση γνώσεων, όμως οι δύο έννοιες δεν είναι ταυτόσημες. Όλοι έχουμε κάποιο παράδειγμα ατόμου το οποίο για διάφορους λόγους δεν μπόρεσε να σπουδάσει, όμως διακρίνουμε ότι είναι έξυπνο παρά την έλλειψη απολυτηρίων και πτυχίων.

Ο Dr. Gardner πιστεύει ότι η νοημοσύνη είναι:

  • Η ικανότητα να δημιουργεί κανείς ένα σωστό προϊόν ή ιδέα ή να προσφέρει μια υπηρεσία που έχει αξία σε ένα συγκεκριμένο πολιτισμικό πλαίσιο
  • Μια ομάδα ικανοτήτων που βοηθά το άτομο να λύνει διάφορα προβλήματα της ζωής
  • Η δυνατότητα να μαζέψει κανείς τις κατάλληλες πληροφορίες και νέα γνώση ώστε να βρει ή να δημιουργήσει λύση σε προβλήματα

Τα οκτώ είδη νοημοσύνης δείχνουν ότι υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι αλληλεπίδρασης με τον κόσμο. Το κάθε άτομο έχει έναν μοναδικό συνδυασμό ικανοτήτων ή προφίλ. Αν και όλοι έχουμε κομμάτια και από τα οκτώ είδη νοημοσύνης, συχνά υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαίτερα αναπτυγμένο ένα στοιχείο. Και δεν μπορούμε να βρούμε δυο άτομα με τον ακριβώς ίδιο συνδυασμό νοημοσύνης, όπως δεν υπάρχουν πανομοιότυπα δακτυλικά αποτυπώματα:

[...]

Οι 8 νοημοσύνες!

Για να δούμε αν αναγνωρίζετε μερικά από τα διαφορετικά είδη νοημοσύνης στις παρακάτω περιπτώσεις!

1. Η Ελένη είναι 20 μηνών και ήδη μιλάει με ολοκληρωμένες προτάσεις. Αφήνει τους γύρω της κατάπληκτους κάθε φορά, όταν προφέρει δύσκολες λέξεις όπως «πλυντήριο», χωρίς να κάνει λάθος, και όταν χρησιμοποιεί σωστά τα γένη ή τον ενικό και πληθυντικό αριθμό. «Μπαμπά, θα πάμε στον ζωολογικό κήπο να δούμε την καμηλοπάρδαλη και τη ζέβρα;» είναι παράδειγμα πρότασης που σχηματίζει. Ο λόγος της Ελένης θυμίζει ομιλία παιδιού 4-5 ετών, και ας μην έχει κλείσει ούτε τα δύο η ίδια!

Ποια είναι η εξήγηση; Η Ελένη έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη λεκτική νοημοσύνη.

Τι είναι η λεκτική νοημοσύνη; Η ικανότητα να χρησιμοποιεί κανείς τη γλώσσα για να εκφράσει αυτό που έχει στο μυαλό του και να καταλάβει τους άλλους. Συγγραφείς, ποιητές, δημόσιοι ομιλητές, δικηγόροι, δημοσιογράφοι, και όλοι όσοι χρησιμοποιούν τη γλώσσα ως βασικό εργαλείο για την εργασία τους έχουν αναπτυγμένη λεκτική νοημοσύνη.

[...]

2. Ο Γιώργος είναι 5 ετών. Ξέρει να μετράει ως το 1000, μπορεί να κάνει απλή πρόσθεση και αφαίρεση ως το 10 με το νου του, ενώ κάνει πράξεις με μεγαλύτερα νούμερα όταν έχει μπροστά του τουβλάκια μετρήματος. Επίσης, λύνει απλά μαθηματικά προβλήματα, σαν κι αυτά που λύνουν τα παιδιά δευτέρας δημοτικού. Μετά την πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο η δασκάλα τηλεφώνησε στο σπίτι λέγοντας στους γονείς ότι δεν θα έπρεπε να προγυμνάζουν τον Γιώργο στο σπίτι, γιατί έτσι θα βαρεθεί στο σχολείο. Οι γονείς αντέδρασαν έκπληκτοι, εξηγώντας ότι δεν του έχουν κάνει «ιδιαίτερα» μαθήματα, πέρα από την ενασχόλησή τους με το παιδί, την ανάγνωση βιβλίων και τα εκπαιδευτικά παιχνίδια που οι περισσότεροι γονείς προσφέρουν στα παιδιά τους.

Ποια είναι η εξήγηση; Ο Γιώργος έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη αριθμητική/ λογική νοημοσύνη.

Τι είναι η αριθμητική/ λογική νοημοσύνη; Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς τις βασικές αρχές που χαρακτηρίζουν ένα σύστημα που βασίζεται σε αιτία και αποτέλεσμα, όπως συμβαίνει με τους επιστήμονες. Επίσης, είναι η ικανότητα να χειρίζεται κανείς του αριθμούς και τις πράξεις, όπως οι μαθηματικοί.

[...]

3. Οι γονείς της Χρύσας, 7 ετών, την έγραψαν στο δημοτικό γυμναστήριο της γειτονιάς τους για να κάνει ρυθμική γυμναστική. Σύντομα η Χρύσα ξεπέρασε τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες της. Η ευλυγισία, η ικανότητά της να εκτελεί με ευκολία, άνεση και ακρίβεια κάθε άσκηση και η δυνατότητα του σώματός της να προσαρμόζεται στις ασκήσεις πριν καλά-καλά τις παρουσιάσει ο δάσκαλος κατέστησαν ολοφάνερο ότι η Χρύσα είναι προικισμένη με αθλητικές ικανότητες. Οι γονείς της ενημερώθηκαν ότι είναι χαρισματικό παιδί στον τομέα αυτό και ότι θα πρέπει να προετοιμαστεί για πρωταθλητισμό.

Ποια είναι η εξήγηση; Η Χρύσα έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη τη σωματική/κιναισθητική νοημοσύνη.

Τι είναι η σωματική/κιναισθητική νοημοσύνη; Η ικανότητα να χρησιμοποιεί κανείς ολόκληρο το σώμα του ή μέρη του (χέρια, πόδια, δάχτυλα) για να λύσει ένα πρόβλημα, ή να παρουσιάσει ένα θέαμα, ή να φτιάξει κάτι. Το πιο χτυπητό παράδειγμα είναι οι αθλητές και οι χορευτές.

[...]

4. Οι γονείς του Δημήτρη, 4 ετών, παρατήρησαν από νωρίς ότι έχει ιδιαίτερη άνεση να αντιλαμβάνεται το χώρο και τις χωροταξικές σχέσεις: τη δεύτερη μέρα που πήγε στα προνήπια, ένα σχολείο μερικά τετράγωνα πιο μακριά από το σπίτι του, ο Δημήτρης αποφάσισε να… επιστρέψει μόνος του, βρίσκοντας το δρόμο που δεν τον γνώριζε παρά μόνο από τη διαδρομή της προηγούμενης μέρας. Το επόμενο παράδειγμα της ικανότητάς του παρουσιάστηκε όταν ο μεγαλύτερος αδερφός του, ηλικίας 7 ετών, πέταξε νευριασμένος τα παζλ που δε μπορούσε να συμπληρώσει. Ο Δημήτρης πήρε τα κομματάκια και έφτιαξε με ευκολία παζλ που δυσκολεύουν μεγαλύτερα παιδιά, όπως τον αδερφό του.

Ποια είναι η εξήγηση; Ο Δημήτρης έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη χωρική νοημοσύνη.

Τι είναι η χωρική νοημοσύνη; Η ικανότητα να μπορεί κανείς να αναπαραστήσει το χώρο στο μυαλό του, όπως οι πιλότοι, οι καπετάνιοι βρίσκουν το δρόμο, οι γλύπτες μεταφέρουν στα αγάλματα μια νοερή αναπαράσταση κάποιου πράγματος και οι αρχιτέκτονες και οι διακοσμητές φαντάζονται πρώτα κάτι και στη συνέχεια το εκτελούν. Η χωρική νοημοσύνη έχει εφαρμογές τόσο στην επιστήμη όσο και στις τέχνες.

[...]

5. Από μικρή η Ναταλία τραγουδούσε με ωραία φωνή και καθηλωνόταν όταν οι άκουγε μουσική. Σε ηλικία 6 ετών άρχισε μαθήματα πιάνου. Από την πρώτη φορά η δασκάλα της αναγνώρισε το ταλέντο της Ναταλίας: τα δάχτυλά της έτρεχαν στο πιάνο και όταν προσπάθησε να τραγουδήσει το αγαπημένο της τραγούδι παίζοντας πιάνο, τα χέρια της ήταν σαν να ήξεραν ποιες νότες έπρεπε να πατήσουν για να ακουστεί η μελωδία! Η Ναταλία θυμάται και εκτελεί κομμάτια με τεράστια ευκολία, όπως και παίζει στο πιάνο κομμάτια που μόλις είχε ακούσει ή ξεσηκώσει από το ραδιόφωνο.

Ποια είναι η εξήγηση; Η Ναταλία έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη μουσική/ρυθμική νοημοσύνη.

Τι είναι η μουσική/ρυθμική νοημοσύνη; η ικανότητα να μπορεί κανείς να σκεφτεί με τη μουσική και το ρυθμό, να ακούει και να αναγνωρίζει μουσικά μοτίβα και να παίζει μουσική.

[...]

6. Ο Γιάννης είναι 6 ετών και όλοι συμφωνούν πως, όταν μεγαλώσει, θα γίνει δικηγόρος ή πολιτικός! Ο λόγος; Ο Γιάννης έχει ιδιαίτερη ικανότητα να καταλαβαίνει τους άλλους, να «διαβάζει» τις επιθυμίες και τους φόβους τους, να βρίσκει τα «κουμπιά» τους, ώστε να τους…χειρίζεται! Ο Γιάννης εύκολα καταλαβαίνει πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να ζητήσει κάτι, κι εξίσου εύκολα αντιλαμβάνεται πότε οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες, ή ξέρει πώς θα πρέπει να κολακέψει κάποιον για να πετύχει κάτι. Η τακτική του είναι αποτελεσματική όχι μόνο στην οικογένειά του, αλλά και με άλλους ενήλικες και τους συμμαθητές του.

Ποια είναι η εξήγηση; Ο Γιάννης έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη διαπροσωπική νοημοσύνη.

Τι είναι η διαπροσωπική ή κοινωνική νοημοσύνη; Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς τους άλλους: να κατανοεί τον χαρακτήρα τους, να αντιλαμβάνεται τα κίνητρα, τους φόβους, τις επιθυμίες και τη διάθεσή τους. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη ιδιότητα για πολιτικούς, δασκάλους, γιατρούς και πωλητές, ή για όποιον έχει αντικείμενο εργασίας τους ανθρώπους.

[...]

7. Η Μαρία, 7 ετών, έχει ξεκάθαρες προτιμήσεις και αποφεύγει συγκεκριμένα πράγματα. Αρχικά οι γονείς της θεωρούσαν ότι πρόκειται για πείσμα. Στη συνέχεια, όμως, ανακάλυψαν ότι η Μαρία είχε πάντα κάποιο ξεκάθαρο λόγο για τα «θέλω» και τα «δε θέλω» της. Έτσι, όταν επέμενε ότι δεν ήθελε να κάνει μπαλέτο και προτιμούσε να πάει σε ένα εργαστήρι ζωγραφικής, αποδείχτηκε ότι στο μπαλέτο δεν είχε καθόλου κίνηση και χάρη, ενώ το χέρι της πραγματικά «έπιανε» στη ζωγραφική. Η Μαρία ξέρει πότε είναι θυμωμένη ή στεναχωρημένη και γιατί, και μπορεί και διαχειρίζεται τα συναισθήματά της με θαυμαστό τρόπο. Αντίστοιχα, ξέρει πώς να φέρεται στους άλλους και οι αντιδράσεις και η ωριμότητά της είναι τέτοιες που στην τάξη, στο εργαστήριο της ζωγραφικής και σε όποια άλλη ομάδα συνομηλίκων βρεθεί ελκύει τα άλλα παιδιά και έχει κεντρική θέση.

Ποια είναι η εξήγηση; Η Μαρία έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη ενδοπροσωπική νοημοσύνη.

Τι είναι η ενδοπροσωπική νοημοσύνη; Η ικανότητα να καταλαβαίνει κανείς τον εαυτό του. Δηλαδή, να ξέρει «ποιος είναι», ποια είναι τα προτερήματα και τα ελαττώματά του, τι θέλει και τι μπορεί να κάνει, πώς αντιδρά σε πρόσωπα και πράγματα, τι πρέπει να αποφεύγει και προς τα που να κατευθύνεται. Οι άνθρωποι έλκονται από άτομα που έχουν καλή κατανόηση του εαυτού τους.

[...]

8. Ο Πέτρος, 3 ετών, μπορεί και αναγνωρίζει και κατονομάζει δεκάδες μάρκες αυτοκινήτων, αλλά και ζώα και φυτά που βρίσκονται στα βιβλία του. Γνωρίζει όλα τα είδη δεινόσαυρων και τις ράτσες σκύλων, σε σημείο που φέρνει τους γονείς του σε δύσκολη θέση όταν δουν στο δρόμο ένα σκυλάκι, αυτοί του πουν τι ράτσα είναι και ο Γιώργος τους διορθώσει γιατί έχουν κάνει λάθος! Η ικανότητά του να αναγνωρίζει ζωντανά αλλά και άψυχα αντικείμενα επεκτείνεται μέχρι και στο να αναγνωρίζει δεκάδες μάρκες…αθλητικών παπουτσιών!

Ποια είναι η εξήγηση; Ο Πέτρος έχει ιδιαίτερα ανεπτυγμένη νατουραλιστική νοημοσύνη.

Τι είναι η νατουραλιστική νοημοσύνη; Η ικανότητα να ξεχωρίζει κανείς τα διάφορα ζωντανά όντα (φυτά, ζώα) και να έχει ευαισθησία σε άλλα στοιχεία του φυσικού κόσμου (σύννεφα, πετρώματα, νερά). Πρόκειται για ικανότητα μεγάλης αξίας στο εξελικτικό μας παρελθόν, όταν ακόμα ζούσαμε στη φύση και ήμασταν κυνηγοί, αγρότες ή συλλέκτες. Οι βοτανολόγοι, οι γεωλόγοι, οι σεφ, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα, εξακολουθούν να χρειάζονται αυτή την ικανότητα.

[...]

(πηγή: http://www.in.gr )

Εσείς, λοιπόν, ποια νοημοσύνη πιστεύετε πως διαθέτετε; Ή ποιο συνδυασμό; Εγώ θέλω να το σκεφτώ λιγουλάκι ακόμα πριν αποφασίσω...:P Σε περίπτωση που θέλετε να μελετήσετε όλο το άρθρο ακολουθήστε το λινκ-άκι της πηγής. Μήπως να βάλω και ένα poll να ψηφίζετε να δούμε ποιο είδος νοημοσύνης είναι το πιο διαδεδομένο; Μήπως;!

Tuesday, October 09, 2007

Τα σουβλάκια και το debate

Μην το παιδεύουμε πολύ..ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ να πάμε μπροστά, ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ να σκεφτούμε, ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ να γλυτώσουμε από τα "θα" των πολιτικών, από τα "φακελάκια" των γιατρών, από τα κοννέ, τα γλυψίματα και τις "δήθεν" συμπεριφορές. Μας αξίζει η κυβέρνηση που έχουμε, μας αξίζει η νοοτροπία που έχουμε υιοθετήσει. Έτσι λέτε; Μας αξίζει;

Ε, όχι, ρε φιλαράκι, εμένα δε μου αξίζει..αρκετά με την άγνοια και τον στρουθοκαμηλισμό..ειδικά των νέων..κυρίως των νέων! Έχει χαθεί πια και το νόημα του "ψηφίζω λευκό"...δε μ' αρέσει κανένας σας και ψηφίζω "λευκό"...όπως και να 'χει δίνεις ένα μήνυμα..σήμερα η κατάσταση είναι διαφορετική...δεν ξέρω τι να ψηφίσω;...ε...θα ψηφίσω τα μεγάλα κόμματα που είναι και της μόδας...δε θα με κοροϊδεύουν και οι φίλοι μου...κι ας είμαι φοιτητής και δεν ξέρω καν τί είναι το άρθρο 16...τί να πω!

Πριν μέρες, βρέθηκα σε φιλικό σπίτι να δω το debate...τί το 'θελα; Οι 2 από τους 3 της παρέας, αγνοώντας το ποια θέματα είναι στην επικαιρότητα, μη γνωρίζοντας καλά-καλά τα βασικά, αρκέστηκαν στο να σχολιάζουν και να κοροϊδεύουν όλες τις κινήσεις/γκριμάτσες/σαρδάμ των εμπλεκομένων και ο 3ος της παρέας (κούφια να ΄ταν η ώρα που έστειλα μήνυμα να πάμε για κανά καφέ επειδή βαριόμουν), όντας ένθερμος υποστηρικτής πολιτικής παράταξης με "σήμα κατατεθέν" τα γάντια του μποξ (...), ουδεμία προσοχή έδινε στα λεγόμενα των πολιτικών αρχηγών, παρά μόνο ούρλιαζε κάθε φορά που τελείωνε το λογίδριο ο "δικός" του.

Δήλωση: Δεν ασχολούμαι με πολιτική...πιστεύω πως γνωρίζω τουλάχιστον τα θέματα που είναι στην επικαιρότητα και δη αυτά που με αφορούν άμεσα ή έμμεσα.

Συνεχίζω λοιπόν...αποφασίζω σε κάποια φάση να παρακολουθήσω λίγο τη συζήτηση...ερώτηση δημοσιογράφου (νομίζω Στάη;) προς τον Κωστάκη...κ. Καραμανλή, ποια είναι η γνώμη σας για την ονομασία των Σκοπίων ως Μακεδονία και την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση;...απαντάει ο Κωστάκης πως δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε τα Σκόπια να μπουν στην ΕΕ πριν λυθεί το θέμα, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό να αποφευχθεί αυτό, τα Σκόπια δεν πρέπει να ονομαστούν Μακεδονία, κτλ κτλ...βάζει μια τελεία αφού τέλειωσε ο χρόνος...και συνεχίζει η Στάη...ναι, όμως, πως εξηγείτε το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ευρωβουλευτών σας ψήφισε υπέρ της ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ;...σαστίζει ο Κωστάκης (σιγά μη σάστισε δλδ, αυτό θα το πάθαινε μόνο αν είχε ίχνος τσίπας επάνω του) και αρχίζει μια φαμφαρολογία ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί αυτό και η ΝΔ θα φροντίσει και και θα θα και θα και θα θα και ΘΑ ΚΑΙ! Τελειώνει τη φράση του ο κ. Καραμανλής...εγώ κάγκελο στον καναπέ και πριν προλάβω να κλείσω το στόμα μου, πετάγεται ο 3ος της παρέας ουρλιάζοντας λες και έβαλε γκολ η Αναγέννηση Κολοπετινίτσας στη Λίβερπουλ....ΠΠΠΕεεεεεςςς τααα ρεεε μεγάάάάάλεεεε αρχηγέέέέέ μαςςςς μεγάάάάλεεεε αγόόόόριιιι μουυυυυ ζωγράάάφισεςςς πάάλιιιιι!!! ...ε, δεν άντεξα, με έπιασε νευρικό γέλιο...του είπα πώς κατάλαβα εγώ τον διάλογο και...δεν απάντησε...τί να απαντήσει δλδ...κάπου εκεί ευτυχώς ήρθαν τα σουβλάκια....μπουκωθήκαμε και χαμήλωσαν οι τόνοι...!

Saturday, September 29, 2007

Εεεεεεεε.........φημερίδες!!

Εντάξει...έχω πολύ καιρό να γράψω, το παραδέχομαι. Αλλά τι να πρωτοπώ πια και τι να πρωτοσχολιάσω...καλοκαίρι, διακοπές, φωτιές, προεκλογική περίοδος, εκλογές, καθημερινότητα..μια γενική απογοήτευση για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας, την οποία φυσικά δε θα αφήσω ασχολίαστη. Εν αναμονή, λοιπόν, να κάνω αυτά που σκέφτομαι και θέλω να πω, κείμενο.. :)

p.s.: Έβαλα και το 'Garfield of the day' στα δεξιά, να έχετε να διαβάζετε..ένας από τους αγαπημένους μου comic characters...enjoy!

Thursday, July 19, 2007

Αλγόριθμος "Συνεργείο"



Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό (το θέμα παραείναι καμένο για να το σιγοψήσω αρχικά)! Αύριο πρέπει να πάω το αυτοκίνητο ενός φίλου μου στο συνεργείο (οκ, δεν είναι απλά φίλος, είναι Ο φίλος μου αλλά αυτό δεν επηρεάζει καθόλου το πρόβλημά μου)...το συνεργείο είναι σχετικά κοντά στο σπίτι μου όμως πιθανότητα δε θα μπορεί κάποιος να με γυρίσει από εκεί αφού αφήσω το αμάξι το πρωί...φυσικά δε λέει να περπατήσω, είναι κομματάκι μακριά...ταξί δεν παίζει να πάρω αυτός ο δρόμος είναι ξεχασμένος από το Θεό και λεωφορείο – μάλλον λεωφορεία – θα χρειαστεί να πάρω τουλάστιχον δύο!

Σκέφτηκα, λοιπόν, το εξής: μπαίνω στο αυτοκίνητό του και το πάω 100 μέτρα πιο κει...κατεβαίνω, περπατάω μέχρι το σπίτι μου, μπαίνω στο δικό μου το πάω 100 μέτρα να φτάσω το δικό του και άλλα 100 για να το περάσω...κατεβαίνω, περπατάω μέχρι το δικό του που είναι πιο πίσω και το πηγαίνω 100 μέτρα μετά το δικό μου.........και πάει λέγοντας οφ κορς!

Το θέμα είναι αν αυτή η λύση με συμφέρει...σκέφτομαι να φτιάξω έναν αλγόριθμο να υπολογίζει το πόσο χρόνο καταναλώνει κάποιος άμοιρος άνθρωπος σαν και μένα σε περίπτωση που ακολουθήσει την ίδια λογική για ορισμένη απόσταση.

Φυσικά πρέπει να παρθούν αρχικά κάποιες αποφάσεις για το αν θα είναι όντως 100 μέτρα (μήπως να το κάνω 200?), για το αν θα τρέχω από το ένα αμάξι στο άλλο ή θα περπατάω, για το πόση θα είναι η μέση ταχύτητα που θα αναπτύσσουν τα αυτοκίνητα, για το αν θα τον σχεδιάσω και υλοποιήσω εγώ τον συγκεκριμένο αλγόριθμο ή θα τον δώσω σε έναν παλιό συμμαθητή μου που συνηθίζει να κάνει τέτοιες «καμενιές» όπως τις ονομάζει (βλ. My mom says I am special!)

Εννοείται πως πρέπει να μπουν και οι κατάλληλοι περιορισμοί, όπως π.χ. αν τα 100 μέτρα είναι στη μέση κάποιου δρόμου: να περάσω το αυτοκίνητο απέναντι και να το αφήσω, να σταματήσω πριν διασχίσω το δρόμο ή να το αφήσω επιτόπου καταμεσής;

Πω-πω, αγχώθηκα πρέπει πολλά να σκεφτώ σε τόση λίγη ώρα...σε 9 ώρες πρέπει να πάω το αυτοκίνητο στο συνεργείο λέμε, τί νομίζετε, ότι τρελάθηκα; Εδώ μιλάμε ότι ο χρόνος τρέχει και πιέζει...

(και ναι αυτό το ποστ είναι η τελευταία μου προσπάθεια να πείσω κάποιον να ξυπνήσει στις 8 το πρωί να με γυρίσει σπίτι) :P

Tuesday, July 10, 2007

Πενήντα (50) σελίδες διπλωματική, να τ'αφήσω;

Δεν πάμε καλά!...μόνο αυτό έχω να πω! Έψαχνα να βρω ένα πρότυπο διάρθρωσης μιας διπλωματικής εργασίας στο internet και τί βρήκα; Ένα site που...παραγγέλνεις διπλωματική ή διδακτορική διατριβή και σου 'ρχεται! Σε 5 εργάσιμες τη θες; Γίνεται! Σε 100 σελίδες; Γίνεται! Με βιβλιογραφίες, προλόγους κτλ; Γίνεταιιι! Τελικά, μόνο πιο γάλακτος δε γίνεται!

Ζω σε έναν δικό μου κόσμο ή αυτό είναι παράνομο; Σου εξασφαλίζει λέει ότι δε θα το πούνε ούτε του παπά! Ορίστε, τσεκάρετε και τις τιμές:



Και ευκολίες πληρωμής γίνονται και απ' όλα! Τί νομίζατε; Α, έχουν και banner "We Support EssayFraud.org" ... να μη σε εξαπατήσει κανείς και σου κλέψει τη διπλωματική δλδ που ίδρωσες για να τελειώσεις!! Ε, όχι δλδ!

Να, δείτε και μόνοι σας >> πάρε κόσμε διπλωματικές τελεία com

Friday, July 06, 2007

Sunrise Avenue @ Athens

Ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα αυτήν την περίοδο είναι οι Sunrise Avenue...ήρθαν πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα, έκαναν ένα γρήγορο πέρασμα από τα Mad Video Music Awards 2007, εμφανίστηκαν και πρωί πρωί με την τσίμπλα στο μάτι στη Μενεγάκη ("Καφές με την Ελένη", ντε!...εγώ αργόσχολη?...όχι, καλό μου, απόδειξη ότι ξυπνάω και πριν τις 11!!). Τι να πω...είχα ακούσει το τραγούδι και είχα ενθουσιαστεί πριν κανα 2 μήνες, είδα το video clip -που παραθέτω στη συνέχεια- και λέω "μμ, αυτός είναι που τραγουδάει; χάλια.." (ένα παρόμοιο είχα πάθει και με τον τραγουδιστή των Three Doors Down (ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα). Μετά, όμως, από το ακαπέλα (με ένα "λου" ή με δυο;) με συνοδεία πιάνου επαναθεώρησα τις απόψεις μου...οι Sunrise Avenue μου ΑΡΕΣΟΥΝ . και -

λινκ-άκι από original βιντε-άκι: Fairytale Gone Bad - Sunrise Avenue
λινκ-άκι από Μενεγ-άκι*: Sunrise Avenue - Μενεγάκη (Live)

* ο/η/το Μενεγάκι

Τίτλος διπλωματικής εργασίας

Μιας που κάνω τη διπλωματική μου αυτόν τον καιρό βρήκα ένα πολύ ενδιαφέρον site..από το οποίο, μάλιστα, παραθέτω την επόμενη εικόνα:


..εδώ που τα λέμε, δεν έχει και άδικο..λέω να λάβω αυτό το διαγραμματάκι πολύ σοβαρά υπόψιν μου όταν θα πρέπει (επιτέλους δλδ!) να καταλήξω στον τίτλο της (ριμάδας/ατελείωτης/επίπονης)* διπλωματικής μου!

* το γιατί τόσοι χαρακτηρισμοί είναι ένα άλλο θέμα που καλύτερα να μην επεκταθώ..είναι φρέσκο ακόμα και "πονάει"..προς το παρόν, όμως, έχω απαγορεύσει σε φίλους και γνωστούς να με ρωτάνε για την εξέλιγή της παραπάνω από μια φορά το μήνα.....

Friday, June 01, 2007

Για την Αμαλία

Tuesday, March 20, 2007

Είμαστε ήρωες κι αν όλοι ενωθούμε...



Ρίξτε ένα βλέφαρο εδώ...αξίζει (!)

videaki: Κόμης-Χ Ήρωες

Ποιός είναι ο Κόμης Χ; Είναι rapper. Είναι από τη Θεσσαλονίκη. Και πρόσφατα κυκλοφόρησε τον πρώτο του "επίσημο" δίσκο με τίτλο "Καλή Συνέχεια", τον οποίο μπορείτε να βρείτε μέσω παραγγελίας στα δισκοπωλεία.