Tuesday, April 01, 2008

Μετακόμισα ?

Βασικά είμαι με το ένα πόδι εδώ και με το άλλο εδώ! Δεν έχω επιλέξει ακόμα ποιο θέλω και για να πω την αλήθεια παίζει να απομακρυνθώ και τελείως. :)

Τρελό edit: Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα και πλέον είμαι μέλος και της Sapioi Corp. εταιρείας κολοσσού στη γήινη blogόσφαιρα! Θα ρίχνω και κανά ποστάκι εδώ, θα ρίχνω και κανά ποστάκι εκεί που δε μπορούσα να γράψω εδώ! Ευχαριστώ πολύ τον My8os για την ευγενική του προσφορά, cheers to all!

Thursday, March 06, 2008

Πελατολόγιο και άλλα κουλά

Μετά το ξεκαρδιστικό ποστ του phantom και αφού συνήλθα από το νευρικό γέλιο που με έπιασε διαβάζοντας όλα αυτά, είπα να αναφέρω και μερικά δικά μου από τη δουλειά, να πω κι εγώ τον πόνο μου κάπου βρε αδερφέ!

Αστεία ονόματα, μπόλικα, παράπονο δεν έχω! Μερικά πρόσφατα παραδείγματα: Ρουφαγάλας (αναλογιζόμενη ότι τα περισσότερα επίθετα έχουν βγει από γενιές πίσω έχοντας κάποιο νόημα και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σιχαίνομαι το γάλα, αηδίασα μόνο στη σκέψη του επιθέτου του), Τζατζίκης (αυτός ήρθε μεσημεράκι σε φάση τρελής πείνας και μας τρέλανε), Κώστας Κώστας (πελάτης υπό εξαφάνιση, προστατεύεται από την WWF), Γιαγιά Έλενα (και στο ίδιο ράφι τυχαία Παππούς Χρήστος), Τσουτσούνη (νοου κόμεντ), Τζίτζικας (ο Μέρμυγκας να φανταστώ κάθεται σπίτι και απολαμβάνει αυτά που μάζευε όλο το καλοκαίρι και στέλνει εσένα για τις χαμαλοδουλειές?), Μακάκας (παραπέμπει στο γνωστό Μακάκα του Λαζόπουλου), κτλ κτλ.

Κάποια από αυτά μας χάρισαν άφθονες στιγμές γέλιου στη δουλειά...

(1) Μπαίνω στο τεχνικό τμήμα συγχισμένη και φωνάζω «Ρε, παιδιά είναι έτοιμο το τηλέφωνο του Παπάρηηη;;»...κάγκελο όλοι! (τελικά μου είπαν πως λέγεται «Πάπαρης», λάθος τόνος, αλλά λιώσαμε στο γέλιο!)

(2) Κρατάω στα χέρια μου το τηλέφωνο προς επισκευή ενός «Τσαγκάρη» (επίθετο, όχι επάγγελμα) και σκάει μύτη πελατίσκος με όνομα «Μανάβης»...λέω, πλάκα μου κάνουν δε μπορεί!

(3) Στη δουλειά ενός συγγενή μου, δουλεύει ένας κ. Πούλος. Έρχεται μια μέρα μια κοπέλα για τη θέση της γραμματέως. Ο υπάλληλος στη ρεσεψιόν της λέει να περιμένει ώστε να έρθει ο υπεύθυνος για να περάσει από συνέντευξη. Η ώρα περνάει και ο κ. Πούλος (ο υπεύθυνος δλδ που περίμενε η κοπέλα αλλά χωρίς να την έχουν ενημερώσει για το όνομά του) ακόμα να φανεί. Σε κάποια φάση, ο υπάλληλος ενημερώνει έναν άλλο υψηλά ιστάμενο της εταιρείας ότι η κοπέλα περιμένει ώρα και ο κ. Πούλος είναι άφαντος. Οπότε τρελαμένος ο ‘υψηλά ιστάμενος’ αρχίζει και φωνάζει «Πάρτε μου τον Πούλο, πάρτε μου τον Πούλο τώρααα!!»..................lol απλά! Φαντάζομαι το ύφος της κοπέλας εκείνη τη στιγμή!

Και περιστατικά πολλά, θα αναφέρω τα πιο πρόσφατα..

(1) Μπαίνει πελάτης και αρχίζει και ωρύεται πώς (σκατά) κατάλαβε η γυναίκα του ότι έχει γκόμενα και πού στο καλό ξέρει ακριβώς τί μηνύματα της στέλνει (της γκόμενας!). Αρχίζω να του εξηγώ πως η γυναίκα του μπορεί να έχει εγκαταστήσει κάποιο πρόγραμμα 3ου κατασκευαστή στο κινητό του και με αυτόν τον τρόπο ενημερώνεται για το πού στέλνει μήνυμα και τί μήνυμα είναι αυτό...με διακόπτει και μου λέει όλο αγωνία «καλά καλά καλά, και τώρα ΤΙ; Τιιιι θα κάνω μου λες; Πώς θα στέλνω στη γκόμενα χωρίς να το μαθαίνει η γυναίκα μου;;»...Άφωνη εγώ...«Εχμ, έχετε σκεφτεί να χωρίσετε την γκόμενα και να σταματήσετε να της στέλνετε μηνύματα;»...Έλεος, δλδ, ρε άνθρωπε, τί θες να σου απαντήσω;! Και μου απαντάει «Όχι όχι αυτό δε γίνεται...άλλη λύση;»...επιμένει ο τυπάκος...του απαντώ πως μπορούμε να σβήσουμε τα πάντα από το τηλ του και να προσευχηθούμε να φύγει και το κακόβουλο πρόγραμμα...είπε θα το σκεφτεί και έφυγε! Τί τραβώ, μου λέτε;

(2) Άλλος ΘΕΟΣ πελατίσκος...έρχεται και λέει σε μια συνάδελφο ότι καλεί τον αριθμό του κινητού του από το σπίτι και ενώ δείχνει πως καλεί, το κινητό του δε χτυπάει! Το ψάχνει λίγο η συνάδελφος και διαπιστώνει πως ο γκάου-πίου πελάτης έχει καταλάθος βάλει προώθηση σε ένα άσχετο νούμερο. Του το διορθώνει και πάει ο πελάτης να ξανακαλέσει τον αριθμό του από άλλο κινητό που είχε μαζί. Πάλι τα ίδια, ενώ δείχνει πως καλεί δε χτυπάει στο τηλέφωνό του! Αρχίζει ωρύεται ο πελάτης ότι κάτι έχει το τηλέφωνό του και ότι δε μπορούμε να το φτιάξουμε κτλ. Το ελέγχουν στο τεχνικό τμήμα, το τηλέφωνο λειτουργεί κανονικά. Το ξαναπάει η συνάδελφος στον πελάτη, του λέει ότι όλα λειτουργούν σωστά με κάρτα δική μας και του κάνει την τρελή ερώτηση «Μήπως δε θυμάστε καλά το νούμερο του κινητού σας;»...συγχίζεται ο πελάτης αρχίζει φωνάζει μα πως είναι δυνατόν και για χαζό με πέρασες κτλ κτλ, μέχρι που ξαναδοκιμάζει να καλέσει το νούμερό του και το σηκώνει μια κυρία....(lol)…αρχίζει την ανάκριση «ποια είστε εσείς; Και γιατί σηκώνετε το κινητό μου; Και πώς γίνεται αυτό, αφού το έχω μπροστά μου!»....ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως καλούσε λάθος αριθμό τόσο καιρό! Του έγραψε η συνάδελφος σε ένα χαρτάκι το νούμερό του και ΗΡΕΜΗΣΑΜΕ!

Και πολλά άλλα...to be continued όταν θυμηθώ κι άλλα!

Blogoπαίχνιδο 1

Πήρα πάσα από τον McArxelaos ...

1. Πιάσε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά σε σένα.
2. Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 123 (αν το βιβλίο διαθέτει λιγότερες από 123 σελίδες, άφησέ το και πήγαινε στο επόμενο κοντινότερο).
3. Βρες την πέμπτη περίοδο (=από τελεία σε τελεία, αν θυμάσαι) της σελίδας.
4. Ανάρτησε τις επόμενες τρεις περιόδους (δηλ. την έκτη, την έβδομη και την όγδοη).
5. Ζήτα από πέντε ανθρώπους να κάνουν το ίδιο.

Το βιβλίο λέγεται "Εισαγωγή στην ιστορία και τη θεωρία του graphic design", Μίλτος Φραγκόπουλος.

"Τις περισσότερες φορές μάλιστα δεν είναι καν σε θέση να κάνουν διάκριση ανάμεσα στο καλό και στο κακό design, ανάμεσα στο μοδάτο και στο πρωτότυπο, ούτε έχουν πάντοτε την ικανότητα να αντιλαμβάνονται το ταλέντο ή τις εξειδικευμένες δεξιότητες ενός σχεδιαστή. Στο χώρο του design κατέχουν μια προβληματική διττή θέση όπου μπορεί να έχουν τα προνόμια που τους παρέχει αλλά όχι ανγακαστικά και τα προσόντα που απαιτεί η θέση τους. Στο τέλος-τέλος το design δεν είναι η δουλειά τους."

Με λίγα λόγια, το απόσπασμα είναι μέρος μιας ενότητας που μιλάει για τα διευθυντικά στελέχη που έχουν την ευθύνη για το design αλλά καμία γνώση επί αυτού. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Το βιβλίο δε μιλάει για graphic design αποκλειστικά αλλά γενικά για design.

Η πλάκα με αυτό το παιχνίδι είναι ότι ανοίγω το βιβλίο στη σελίδα 123 και διαπιστώνω ότι έχω γράψει ένα κεφαλαίο Α...μετά θυμήθηκα πως στη συγκεκριμένη σελίδα σημειώνω ένα Α (το αρχικό του ονόματός μου) σε κάθε βιβλίο που έχω για να μπορώ να ξεχωρίσω ότι είναι δικό μου όποτε χρειαστεί. :ο)

Με τη σειρά μου, λοιπόν, προσκαλώ όποιον θέλει να συμμετάσχει...

Wednesday, February 27, 2008

Τσου ρε Μπαμπινιώ!

Άραξε τα γκάζια σου φίλε αναγνώστη. Slang είναι η γλώσσα του δρόμου..

Αν έδινα πανελλήνιες τώρα θα δήλωνα σταντέ ΤΕΙ Σουβλακοτυλιχτικής Αθήνας (θα άνοιγα σουβλατζίδικο franchising φάση) ή κανά ΤΕΙ Ζαμπονοκοπτικής Κωλοπετινίτσας (προσοχή στη λεπτομέρεια: το εν λόγω ζαμπονοκοπτικό μηχάνημα που χρησιμοποιείται λειτουργεί με laiser) με σκοπό να γίνω καριερίστα στο Σκλαβενίτη. Αν είναι δυνατέλι, δηλαδή! Δεν την παλεύω κάστανο, στη δουλειά! Έρχεται ο Μπαρμπαλήθειας ο συνάδελφος και σου πετάει την κατινιά. Έρχεται και το κάθε κρίτσουρ και σου πετάει το κουλάδι του. Το κινητό σας είναι κομπλίκι τώρα, πάρτε το και για χαρά νταν ζούγκα, κόψε λάσπη και τα λοιπά! Τα βλέπω όλα κωλυόμενα και με τη σχολή. Και τί κάνω; Μόκο τσιριμόκο, έχω επιλογή; Ένα έχω να πω...λευτεριά στη βόρειο Μύκονο! Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε!

Έρχομαι εγώ τώρα και ερωτώ (ως τσουτσουπρούτσου που είμαι!)...πόσες άγνωστες λέξεις έχετε από το παραπάνω κείμενο; Για να σας λυθούν όλες σας οι απορίες ρίξτε ένα βλεφαρίδι στο slang dot gr !

Ο ορισμός του blogger όπως έχει αναρτηθεί στο site αυτό, έχει θα έλεγα πολύ ενδιαφέρον και κρυφά νοήματα...

Friday, February 22, 2008

Quizzes, Widgets, etc

Επειδή έχω καεί λίγο τις τελευταίες μέρες...



66% Geek


19

141,756 People


30

39%



Monday, January 14, 2008

Με το δεξί ...



Καλή χρονιά, λοιπόν, σε όλους ! Εύχομαι το 2008 να φέρει όλα όσα δεν έφερε το προηγούμενο έτος και τα περιμέναμε... :)

(...την παράδοση της διπλωματικής μου εργασίας ας πούμε...)

Απορώ πάντως πώς θα εξαπλωθεί αυτό το blog (βλ. τίτλος του blog) αν δεν γράφω συχνά...!

Τέλος πάντων, οι γιορτές κύλησαν σχετικά ήρεμα, με τις απαραίτητες κρεπάλες φυσικά, έπαιξα και χαρτάκι φέτος στην αλλαγή του χρόνου αλλά κατάφερα να φύγω με τα λεφτά που πήγα! Απορώ πώς! Α! Κέρδισα και ένα ipod Suffle 1GB...παράπονο δεν έχω!

------------------------------------------------------------------------------------------------

Για να μπει καλά η χρονιά και στο blog αυτό ας παραθέσω άλλες 2 συνήθειες των συμπαθέστατων ενοίκων του 2ου ορόφου... (έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!)
  • Ο μπαμπάς της οικογένειας που οδηγεί, κολλάει τις ρόδες της μιας πλευράς του οχήματος στο πεζοδρόμιο (με αποτέλεσμα να γδέρνει τις ζάντες του οχήματος) από την αρχή του στενού μας έως ότου φτάσει μπροστά από την πολυκατοικία μας ... απόσταση της τάξης των 15 μέτρων ...
Σχόλιο: πάλι καλά που δεν παίρνει και τη στροφή για να μπει στο στενό μας με εφαπτόμενες τις ρόδες ...
  • Στο δεύτερο σκηνικό είναι και πάλι πρωταγωνιστής ο μπαμπάς της οικογένειας ... απογευματάκι ήτανε θυμάμαι, όταν ακούσαμε το ασανσέρ να ανεβοκατεβαίνει ίσα με 10 φορές ... τους έχω για όλα ικανούς, αλλά ο λόγος για τον οποίο το ασανσέρ ανεβοκατέβηκε τόσες φορές ξεπέρασε κάθε προσδοκία ... δεν ξέρω και πώς να σας το πω ... μη μου πάθετε τίποτα ... ουφ, λοιπόν, ξεκινώ ... ο μπαμπάς της οικογένειας είχε πάει σούπερ-μάρκετ ... τις σακούλες ήθελε να τις ανεβάσει με τα χέρια (οι υπόλοιποι χρησιμοποιούμε ένα παλιό καρότσι που έχουμε συνήθως) ... η πιο λογική κίνηση θα ήταν να βάλει όλα τα ψώνια στο ασανσέρ, να πατήσει το κουμπί του ορόφου του, να φτάσει στον όροφό του και να μεταφέρει όλα τα ψώνια από το ασανσέρ στο σπίτι του ... έλα όμως που η μοίρα αποφάσισε να παίξει ένα βρώμικο παιχνίδι στο μυαλό του ... (η έκφραση δεν κολλάει και πολύ αλλά ήθελα να δώσω έμφαση στην τραγικότητα της στιγμής...ο απο-μηχανής θεός λείπει αλλά τέσπα!) ... ο εν λόγω γείτονας αποφάσισε να σηκώνει δύο-δύο τις σακούλες, να μπαίνει στο ασανσέρ, να πατάει το δεύτερο, να βγαίνει από το ασανσέρ, να αφήνει τις σακκούλες, να μπαίνει στο ασανσέρ να πατάει το ισόγειο, ........................ (σιωπή στο ακροατήριο...)
Σχόλιο: ουδέν!

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Και για επίλογο, η άχρηστη πληροφορία της ημέρας : Με αυτά τα 2 τραγούδια έχω κολλήσει μέρες τώρα ... στο σπίτι, στο διάβασμα, στο αυτοκίνητο ...